Drobna przygoda, którą chcę opisać, przydarzyła się nie tylko mnie, ale również dziesiątkom innych ludzi, którzy wybrali się na noc synagog.
W bożnicy Poppera przy ulicy Szerokiej, jak ogłaszał program imprezy, można było przyłączyć się do wspólnego malowania panoramy Jerozolimy. Ulotka informacyjna twierdziła, że nawet jeśli ktoś nie oglądał stolicy Izraela oczyma, może ją przedstawić tak jak ją widzi sercem, umysłem czy tam czymś innym.
Zainteresowany wizją surrealistycznego bohomaza jaki może z tego powstać, poszedłem. Wyobrażałem sobie nakładające się na siebie style malowania – perfekcyjne budynki półprofesjonalistów i chwiejne dziecięce maziaje. Wyobrażałem sobie, że na tej panoramie będzie można zobaczyć wszystko, łącznie z płonącym i gadającym krzakiem oraz super-rabinem latającym na odrzutowym tałesie. Czytaj dalej „Brutalna dyktatura w sztuce”